Wyśmiewisko Różności

Jeszcze w renesansie astrologia była jednym z podstawowych przedmiotów wykładanych na najlepszych, europejskich uniwersytetach. Tacy wielcy naukowcy, jak na przykład Izaak Newton, parali się magią. Nauka się ciągle rozwija. Być może za kilkanaście lat część współczesnych metod, uważanych za naukowe, także zostanie uznana za zabobony. Kandydatów jest całkiem sporo. Na przykład psychoterapia nigdy nie opracowała naukowej metody pracy, na postawie której terapeuta przynosi psychiczną ulgę cierpiącym ludziom. […] Praca psychoterapeuty pod wieloma względami nie różni się, z naukowego punktu widzenia, od praktyki plemiennego szamana. Tyle samo w niej racjonalności i naukowości, co w znachorskich gusłach. A mimo to zawód ten znajduje się w rządowym wykazie pod numerem 244403 i jakoś nie budzi niczyjego sprzeciwu. Tak wiele współcześnie uznawanych za naukowe procedur cały czas opiera się na wierze, tradycji i mniemaniach, że nie ma sensu nawet tego wszystkiego śledzić, bo nie stanowi to w istocie żadnego problemu.

Czy coś się tak naprawdę zmieniło przez to, że zawód wróżbity znalazł się w państwowym wykazie uznawanych profesji? Otóż nie zmieniło się nic. Wróżki były zawsze wśród ludzi. Od zarania ludzkości. Przez całe wieki wiele osób rozkładało karty, wróżyło z fusów, chmur czy baranich jelit i pobierało za to wynagrodzenie. Także w Polsce. To nadal bardzo popularne zajęcie i bardzo wielu z nas chce z takich usług korzystać. Na gruncie prawa cywilnego mogę zawrzeć z kimkolwiek jakąkolwiek umowę o świadczenie usługi i nikomu nic do tego, bylebym w ten sposób nie łamał prawa. […] rząd Rzeczypospolitej daje w ten sposób świadectwo, że wie o świecie coś, czego owi gorąco protestujący naukowcy jeszcze nie wiedzą - mianowicie, że od dwudziestu już lat mamy wolne państwo i wolny rynek (przynajmniej oficjalnie do tego dążymy) i że polega to na tym, że każdy sprzedaje co chce, gdzie chce i komu chce, i, o ile nie łamie przy tym obowiązującego prawa, wykonuje tym samym ideę sprawiedliwości, która polega na tym, że każdy ma równe prawo do pilnowania swoich własnych interesów. W tym rozumieniu sygnatariusze owego listu otwartego do ministerstwa pracy czynią zamach na ową zasadę sprawiedliwości i dają świadectwo swej głębokiej ignorancji. To ich postawa - a nie zaradność polskich wróżek i astrologów, których działalność została wreszcie uznana przez państwo - jest uwsteczniająca i godząca w ideę społeczeństwa wiedzy. Wiedza owa bowiem nie dotyczy tylko uniwersyteckich katedr i statecznych profesorów, ale przede wszystkim jest związana z tym, że każdy powinien wiedzieć sam, co ma robić, aby na siebie zarobić i nie wyciągać ręki po zasiłek, czyli moje pieniądze. Zasiłki bowiem, tak samo zresztą, jak wypłaty owych protestujących, obrażonych naukowców, pochodzą z podatków płaconych tak przeze mnie, jak przez owych wyklinanych wróżbitów i astrologów, których gabinety rozsiane są po całej Polsce i gdzie od wielu lat interes kwitnie w najlepsze.