Stan łez, stan śmiechu
niedziela, 13 grudnia 2009 00:05:40
Wiersz o stanie wojennym… (fragment)
Ojczyzna nasza
znalazła się
nad przepaścią.
Dorobek wielu pokoleń,
wzniesiony z popiołów polski dom
ulega ruinie.
Przez każdy zakład pracy,
przez wiele polskich domów,
przebiegają linie bolesnych podziałów…
Śmiech i satyra zawsze były bronią słabszych, poniżanych i uciskanych. Bronią, przed którą nie ma skutecznej tarczy, bronią, której bały się najwięksi i najsilniejsi tyrani. Przemoc rodzi się z głupoty, a głupota to nieodłączne, mnożące się absurdy. Tak oto sami oprawcy są zwykle twórcami amunicji, z której potem obrywają.
Mówi się, że Polska miała opinię najweselszego baraku w obozie komunistycznym. Zgodnie z oficjalną linią tego bloga i moim życiowym credo, niezłomnie wierzę, że właśnie ta cecha była tą, która pozwoliła nam jako pierwszym wyzwolić się z narzuconego reżimu. Niech żyje śmiech, niech żyje kpina, wyśmiejmy wrogów naszych, bracia!
Oto jak w ponurej, więziennej rzeczywistości radzili sobie ludzie internowani w stanie wojennym:
Krzysztof Kolęda, „Klawisze i złodzieje”, strona 109, 110Nieodłączną cechą wszystkich zamkniętych zbiorowości ludzkich jest wzrost poczucia humoru. Również internowani, mimo ogólnie przygnębiającej atmosfery, robili sobie i „klawiszom” różne kawały. Pozwalały im one przetrwać, zabić czas i nudę. Pozwalały przez chwilę zapomnieć, gdzie są i co robią. Oto niektóre z żartów wspominanych przez internowanych:
[…] „Komendant tutejszego ośrodka poinformował mnie, iż gdybym chciał zająć się jakąkolwiek formą twórczości literackiej - wspomina Antoni Pawlak - muszę w tym celu uzyskać zgodę «organu dysponującego». W związku z powyższym zwracam się z prośbą o pozwolenie napisania wiersza. Przewidywana tematyka utworu - tęsknota za kobietą. Myśl przewodnią planowanego utworu można streścić w następujący sposób - złą rzeczą jest rozłąka. W chwili obecnej trudno mi określić rodzaj metaforyki oraz metrum wiersza. Mogę przypuszczać, że wiersz skomponowany zostanie na zasadach tzw. czwartego systemu peiperowskiego z zachowaniem niektórych regularności informacyjno-syntaktycznych. Z góry dziękuję za pozytywne załatwienie podania”.
Książka o internowanych w stanie wojennym[/QUOTE]
Za podrzucenie książki dziękuję Kazowi.
[/ALIGN]
Komentarze
Niezarejestrowany użytkownik # poniedziałek, 14 grudnia 2009 22:02:03
Niezarejestrowany użytkownik # wtorek, 15 grudnia 2009 14:08:51