Garbus to potoczna polska nazwa niemieckich samochodów osobowych Volkswagen Typ 1, nazywanych popularnie w Niemczech Volkswagen Käfer.
"Garbus" należy do najbardziej znanych samochodów świata. Historię tego modelu zapoczątkowało memorandum jakie jego konstruktor Ferdynand Porsche złożył 17 stycznia 1934 roku, rządowi A. Hitlera, z którym wcześniej uzgodnił ogólne techniczne założenia projektu "niemieckiego samochodu ludowego". Miał to więc być: samochód mieszczący 4 dorosłe osoby i bagaż, cena poniżej 1000 ówczesnych marek niemieckich oraz spalanie do 8l/100km i silnik chłodzony powietrzem. Pierwszy jeżdżący prototyp "V1" powstał w 1935 roku i od tego właśnie czasu firma VW liczy istnienie "garbusa". Powstało 9 wersji nadwoziowych garbusa (w ramach projektów: "seria V3", "VW 30", "V 303"), oraz egzemplarze przedprodukcyjne do celów reklamy ("seria 38", "seria 39"), jaka miała miejsce przed II wojną światową na terenie Niemiec i np. Austrii. Nie licząc modeli wojskowych (Schwimmwagen typ 166, Kubelwagen typ 82, oraz wojskowych odmian VW '"garbusa" – typ 92, – typ 92 SS, typ 82E, typ 87) oficjalna produkcja "cywilnego" VW rozpoczęła się 11 lipca 1941 r. i zakończyła 17 sierpnia 1944 r. w liczbie 630 sztuk. Ostatecznie z taśm produkcyjnych w Niemczech, Brazylii i Meksyku zjechało 22 miliony sztuk tego samochodu (ostatni egzemplarz, który zjechał z taśmy montażowej był w kolorze niebieskim w wersji "baby", o numerze fabrycznym 21 529 464, który znajdzie się obecnie w zakładowym muzeum w Wolfsburgu w Niemczech). Na bazie VW Garbusa powstały również legendarne samochody takie jak Karmann Ghia czy VW Bus.

Konstruktorem i projektantem nadwozia "Garbusa", Kubelwagena i Schwimmwagena (później także np. Porsche 911) był Erwin Komenda – główny "designer" firmy Porsche. Nie da się jednoznacznie wykazać związku ale w konstrukcji "Garbusa" występuje wiele rozwiązań podobnych do konstrukcji Tatry T97, której autor – inżynier Hans Ledwinka wielokrotnie współpracował z Ferdinandem Porsche. Można spotkać się z informacjami, że po wojnie odbył się proces, który zakończył się wypłatą wielomilionowych odszkodowań na rzecz czechosłowackiego koncernu Tatra oraz że fakt ten jest powodem tak długiej produkcji jednego, prawie nie zmienianego modelu – firma zapłaciła pieniędzmi przeznaczonymi na wdrożenie prac rozwojowych Garbusa. Nie ma jednak żadnego potwierdzenia, że taki proces się kiedykolwiek odbył.

Volkswagen Transporter Typ 2 (T3)
W maju 1979 roku nastąpiła premiera Transportera T3 (występującego na niektórych rynkach jako T25). Pełna nazwa tej generacji to Typ 2 T3. Podobna do poprzednika była jedynie koncepcja konstrukcyjna, z silnikiem umieszczonym z tyłu pojazdu. Do napędu posłużyły jednostki chłodzone powietrzem lub cieczą, z zewnątrz rozróżnić je można było po dodatkowym wlocie powietrza z przodu oraz po innych wlotach na tylnych słupkach.
Lepiej wyposażona wersja osobowa nosiła nazwę Caravelle (1983-1992). Dostępna też była wersja kempingowa Westfalia, budowana przez firmę o tej samej nazwie i wersja Multivan (1985-1992), która miała z tyłu rozkładaną kanapę do spania i otwierany stoliczek zamontowany na lewej burcie.

Originally posted by Wikipedia:

Syrena – rodzina polskich samochodów osobowych i dostawczych produkowanych w latach 1957-1972 przez Fabrykę Samochodów Osobowych w Warszawie, a następnie w latach 1972-1983 przez Fabrykę Samochodów Małolitrażowych (początkowo Wytwórnię Sprzętu Mechanicznego) w Bielsku-Białej.
Syrena 105 była produkowana w 1972 roku przez FSO, a następnie po przeniesieniu całości produkcji w latach 1972-1983 w FSM. Pierwsze modele 105 produkcji żerańskiej sygnowane były znaczkami WSM (Wytwórnia Sprzętu Mechanicznego), zastąpionymi po rozpoczęciu produkcji w Bielsku znaczkiem FSM. Od poprzednika odróżniają go drzwi z zawiasami z przodu (jak w większości współczesnych samochodów). Zastosowano tu klamki zewnętrzne pochodzące z modelu Polski Fiat 125p. Od 1974 roku produkowano także wersję Syrena 105 Lux z lewarkiem zmiany biegów i hamulcem ręcznym w podłodze między siedzeniami. Syrena 105 L posiada także węższe fotele z regulacją kąta oparcia. W trzecim roku produkcji modelu 105 zmieniono miejsce montażu radia spod deski rozdzielczej (po stronie kierowcy) na jej środek, do specjalnie wyciętego i zaślepionego czarną atrapą otworu. Zastosowano prostokątne tylne światła odblaskowe nie poniżej – jak w poprzednich modelach, ale obok kloszy lamp tylnych. W modelu 105 obniżono o 2 cm krawędź tylnych bocznych okien.

Originally posted by Wikipedia:

Trabant – samochód produkowany w latach 1957-1991 w fabryce VEB Sachsenring Automobilwerke w Zwickau (założonej w 1902 r. przez Augusta Horcha) w Niemieckiej Republice Demokratycznej.

Samochód Trabant był rozwinięciem i kolejną wersją taniego i małego samochodu osobowego AWZ P70, produkowanego w tych zakładach od 1955 r. W samochodzie tym po raz pierwszy zastosowano karoserię z tworzywa sztucznego duroplast. Wykorzystanie tworzyw sztucznych do budowy nadwozia podwyższyło jego odporność na korozję. Karoseria z duroplastu ma podwyższoną wytrzymałość na zgniatanie; w razie pożaru duroplast nie pali się, a jego temperatura topnienia jest zbliżona do temperatury topnienia aluminium.
Poza duroplastem zastosowano też inne rozwiązania techniczne, kontynuowane w następnych modelach: dwusuwowy małolitrażowy silnik, duże szyby, stosunkowo pojemne wnętrze, itp.). Kolejną wersją tego modelu był samochód P-50, który w 1957 r. nazwano trabantem (dla uczczenia wystrzelenia w ZSRR sputnika – niem. trabant). Po wersji P-50, w latach 1957-1989 produkowano jeszcze modele oznaczane jako P-600 i P-601. Model P-600 był jedynie rozwinięciem technicznym modelu P-50 (silnik o pojemności 600 cm³), natomiast wprowadzony w 1964 roku model 601 był bardziej przełomowy. Wprowadzono nową stylizację nadwozia (wzorowaną na samochodach produkowanych w USA), oraz później kolejne zmiany takie jak: instalacja elektryczna o napięciu 12V, tylne zawieszenie oparte na sprężynach i poprzecznych wahaczach, zmieniona pompa hamulcowa, bezobsługowy elektroniczny zapłon, nowa konstrukcja felg, ogrzewana tylna szyba, światło przeciwmgłowe i wsteczne, zagłówki siedzeń przednich oraz bezwładnościowe pasy bezpieczeństwa.

GAZ 24 Wołga - samochód osobowy produkowany przez fabrykę Gorkowskij Awtomobilnyj Zawod w Niżnym Nowogrodzie.

Wołga produkowana była w dwóch wersjach GAZ-24-01 (sedan) i GAZ 24-02 (kombi). Wołgi najczęściej można było spotkać w roli taksówek, gdyż posiadały one bardzo miękkie piórowe zawieszenie tylne, a co za tym idzie były dość wygodne. Bardziej luksusowe wersje (koniecznie w kolorze czarnym) były zarezerwowane dla dyrektorów fabryk i urzędników państwowych. Produkowany od roku 1967.

GAZ 24 Wołga - samochód osobowy produkowany przez fabrykę Gorkowskij Awtomobilnyj Zawod w Niżnym Nowogrodzie.

Wołga produkowana była w dwóch wersjach GAZ-24-01 (sedan) i GAZ 24-02 (kombi). Wołgi najczęściej można było spotkać w roli taksówek, gdyż posiadały one bardzo miękkie piórowe zawieszenie tylne, a co za tym idzie były dość wygodne. Bardziej luksusowe wersje (koniecznie w kolorze czarnym) były zarezerwowane dla dyrektorów fabryk i urzędników państwowych. Produkowany od roku 1967.