scenki.blogspot.com writes:

Nieco trawestując to, co napisałam w scence o pomniku, ten tok myślenia mozna odtworzyc następująco:

im mniejsza wiara - tym większe pomniki, im większe pomniki - tym bardziej je widać, im bardziej widac pomniki - tym mniej widac, że wiara słaba...

ps. A wiersz bardzo ładny. Taki prościutki.

Kurde... Nie pamiętałem, że to było Twoje. Tak czy tak, teraz wiesz, że zapadło mi to w pamięć ;) Widać cos w nim jest ;)

No nie masz takiej złej pamięci w takim razie, to są ramotki sprzed trzynastu lat! Starsze nawet niż stare wiersze. Pewnie, że znasz, widziałeś je przecież. Dokładniej to leciało tak (mniej więcej, bo ten wiersz miał kilka wersji, długo nie mogłem dopracować formy):

wierzyli:
„jest jeden Bóg”
wiedzieli:
„nie zabijaj”
mówili:
„Ojcze nasz”

w imię Jego
zabijali
dzieci innego boga

No i tradycyjnie, skoro powiedziało się „A”, to trzeba też powiedzieć „–cha”, czyli wersja angielska, tak na szybko machnięte.

Tkacz has noticed, that he knew the poem already. Sure, he did, he was the person, who had known all my poems in that times (about 13 years ago). Also he reminded similar poem, so, to make this comment complete, a have translated it too:

they believed:
„there is only one God”
they knew:
„do not kill”
they were saying:
„our Father”

in His name
they were killing
other God's children

Nie wiem dlaczego/skąd, ale znam ten wiersz już jakiś czas...
Mało tego, czytając go dziś - kolejny raz - skojarzył mi się wers jednego z wierszy, ktore kiedyś miałęm przjemność czytać. Autora/ki nie pamiętam, tytułu również..

(...) w imię boga zabijamy dzieci innego boga (...)