Wyśmiewisko Różności

Dziś takich muzyków mamy na pęczki, stacja dyskietek kosztuje kilkadziesiąt złotych, a nie drugie tyle, co komputer (kto uwierzy, że kiedyś tak było?), więc można się bawić do upadłego.



Najstarszym takim zrealizowanym pomysłem było bodaj granie muzyki przez drukarkę we wczesnych latach komputeryzacji (lata sześćdziesiąte, a może nawet pięćdziesiąte?). Użyto do tego po raz pierwszy wielkoformatowej drukarki wielkości szafy, która miała faktycznie dźwięk jak dzwon i wyjątkowe predyspozycje muzyczne. Ot, zabawa przysłowiowych maniaków komputerowych.

Dziś maniaków też nie brakuje, a o sprzęt do zabawy znacznie łatwiej. I taniej. I nie trzeba pracować w instytucie naukowym. I wachlarz możliwych urządzeń znacznie większy. Poniżej występ skanera, który – jak słychać – dysponuje ślicznym barytonem.



Sztuka i performance coraz częściej i chętniej korzysta z komputerów, elektroniki i… złomu. Oto na przykład wykonanie utworu Radiohead na komputer ZX Spectrum, skaner, drukarkę i macierz wybebeszonych twardych dysków na wokalu… Wykorzystanie komputerowych brzmień z lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych to zresztą dość powszechne zjawisko wśród wielu artystów, ale to wykracza poza ramy mechamuzyki, to już chiptune, o którym kiedyś… A, miałem przecież pokazać ten zespół starych klamotów grających cover rockowego kawałka.



Najchętniej używane są faktycznie peryferia komputerowe, pewnie dlatego, że są tanie, a na dodatek łatwo je podłączyć i zaprogramować. Ale przecież – jak to zresztą pokazuje pierwszy przykład – nie ogranicza się do nich. Widziałem choćby ludzi grających przy pomocy wielkich generatorów iskier, czy innych dziwadeł. Music is a kind of magic.

Następnym razem, jak przy odkręcaniu wody w łazience rury zaczną wam wyć, spróbujcie kręcąc kurkiem wybuczeć na nich melodyjkę. Polecam Marsyliankę.
[/ALIGN]